Deze post heb ik op Facebook geplaatst de dag na mijn officiële afscheid van de Topsport.
Wauw! Na een bijzonder weekend, sta ik opnieuw mijn mooiste prijzen op te ruimen. Ik heb hier eerlijk twee tranen bij laten gaan.
Één van verdriet en één van geluk.
Verdriet omdat het nu toch echt voorbij is. Ik ga het nooit meer doen, geen prijs meer winnen en eigenlijk nu pas komt het besef echt binnen. Geluk omdat het een geweldige reis is geweest. Het was elke milimeter en elke seconde waard. Voor geen goud willen missen 😉
Ik ben geen millionair, ben niet op tv en heb geen duizenden volgers op social media. Wel heb ik een heel bijzonder groepje mensen om me heen die een speciale plek in mijn hart hebben. Verschillende generaties aan toppers, oud-pupillen, vrienden van de middelbare school en de universiteit tot en met vrienden van nu en natuurlijk familie.. allemaal speciaal. Bedankt voor de mooie avond. Het sporten stopt, maar de vriendschap niet.
Een paar bijzondere reacties op Social Media:
Jan-sjouke van den Bos, Chef de mission World Games Team NL: slechts 1 event met je mee mogen maken maar grote indruk gemaakt als sportman.
Barry van Bommel, Bondscoach Ju Jitsu JBN: Heb je mogen mee maken als “jongetje” en heb je zien uitgroeien tot top atleet. Maar ook als “mens” bijzonder om dat mee te mogen maken. Als actief wedstrijd sporter gestopt. Maar weet zeker dat we in de toekomst wederom andere mooie momenten gaan beleven. Thanks
Colin Kist, voormalig kampioen: Ik zie je nog al jongetje van 14 meedoen met ons…. Je mocht meedoen met het Nederlands Team !! Inmiddels “groot”geworden. Als topatleet ben je een groot voorbeeld geworden voor velen, maar Ruben….jij als mensenmens die altijd de juiste woorden paraat heeft… dat maatschappelijke leven is reeds begonnen en daar ga jij ook een succes van maken. Inderdaad vrienden voor het leven. Ook al zie je elkaar een poos niet…je gaat weer verder waar je gebleven was. Jij en Marnix waren een mooi Team.
Linda Hagen: Als klein jongetje zag quintin jou een demonstratie geven van het duo, zijn mond viel open en hij zij: mam, DAT WIL IK OOK!! Hij ging van judo af en ging op jiu jitsu… daar kwam hij sancho tegen en samen werden zij een duo.. nu enige jaren later hebben zij jou nog steeds als voorbeeld en willen ze net als jij wereldkampioen worden!! Bedankt ook voor het vertrouwen in de jongens!
Pascale van Hellemond: Heel bijzonder om jullie verhaal met zoveel prijzen voor bij te zien komen, super gave foto’s, een hele toffe presentatie. Maruja was onder de indruk, jullie handtekeningen hangen op haar prikbord boven haar bed, Moze heeft een hele leverworst opgegeten… Ik ben zo trots dat je deel uitmaakt van ons team, wat een kanjer ben je!!! Oprecht een kampioen